آری: جزیره کشتی در بطری دانمارک | مشاور سفر لوکس

توسط ریک استیوز ، 25 ژانویه 2020

از آنجا که مجبور شده ایم سفرهای خود را به دلیل بیماری همه گیر به تعویق بیندازیم ، من معتقدم که دوز هفتگی خواب دیدن می تواند داروی خوبی باشد. در اینجا یادآوری سرگرمی است که در انتهای دیگر این بحران در اروپا انتظار ما را می کشد.

تعداد کمی از بازدیدکنندگان از اسکاندیناوی حتی متوجه Ærø ، یک جزیره کوچک خواب آلود در لبه جنوبی دانمارک می شوند. این یک جزیره آرام و خانگی است ، جایی که سبدهای توت فرنگی جلوی خانه های مزرعه می نشیند – برای فروش در سیستم افتخار. روی سنگ قبرهای آن چنین احساساتی حک شده است: “در اینجا مسیحی هانسن در لنگرگاه همسرش قرار دارد. او وزن نمی کند تا زمانی که در برابر خدا بایستد.”

آمار جزیره: 22 مایل در 6 مایل ، 7000 نفر ساکن ، 350 آهو ، بدون گذرگاه ، هفت کشیش ، سه افسر پلیس و علاقه فراوان به محیط زیست. در کنار آسیاب های بادی براق و مدرن که در کار سخت هستند ، اری یکی از بزرگترین نیروگاه های خورشیدی جهان را دارد.

شهر اصلی آری ، اریسکوبینگ ، یک خانه خوب برای کاوش در جزیره ایجاد می کند. بسیاری از دانمارکی ها موافق هستند و با فرود هر کشتی در امتداد اصلی سنگفرش شده امواج را شستشو می دهند.

این شهر با خطوط خروجی از دهه 1680 ، بندر ثروتمند خانه برای بیش از 100 پارچه بادی بود. تاریخ اداره پست به سال 1749 برمی گردد و چراغ های گازی چدنی همچنان هر شب می درخشند. Windjammers رفته است ، این بندر هم اکنون پذیرای قایق های تفریحی آلمانی و دانمارکی است. در جزر و مد کم نیمه شب ، تقریبا می توانید صدای خرچنگ هایی را بازی کنید که کارت بازی می کنند.

با دوچرخه سواری 15 مایلی ، بهترین جذابیت های شور ør piece را در کنار هم قرار می دهم. درست در خارج از شهر ، من اولین خانه از مزرعه های U شکل را مشاهده می کنم ، که نمونه آن برای دانمارک بسیار زیاد است. سه طرف باد را مسدود می کند تا حیاط کوچک و پناهگاهی ایجاد کند و گاوهای خانه ای ، یونجه و مردم ایجاد کند. من دوچرخه سواری می کنم و در امتداد غاری که در دهه 1800 ساخته شده است ، ساخته و می توانم باتلاق را قابل کشت کنم. در حالی که خاک ضعیف برای یونجه خوب است و موارد کمی نیز ، آنها بیشترین بهره را از آن می برند. هر زمستان ، کشاورزان سرزمین خود را طغیان می کنند تا آب نمک باعث تغذیه خاک و علف شود ، با این اعتقاد که این امر باعث می شود گاوها شیر و گوشت چربی بیشتری تولید کنند.

با تلاش در سربالایی ، به قله 2700 اینچی این جزیره می رسم. این یک “قله” به نام Synneshøj است ، که “به نظر می رسد بالا” تلفظ می شود (و بعد از این پدال ، موافقم).

در حال عبور از شهر Bregninge ، متوجه می شوم که چگونه در یک خندق قرار دارد. من تصور می کنم که دزدان دریایی ، قرن ها پیش ، در حالی که در امتداد ساحل در حال چرخش بودند و به دنبال گلدسته های کلیسا هستند که روستاهای مستحکم را علامت گذاری می کنند. 16 روستای Ærø در دره هایی مانند این روستا کم ساخته شده اند تا از دریا نامرئی شوند – گلدسته های کلیسای کلفت آنها با دقت طراحی شده اند تا از کشتی های بالقوه تهدید پذیر قابل مشاهده نباشند.

یک خط من را به سمت سرازیری هدایت می کند ، و در یک بلوف ناهموار بنام Vodrup Klint به بن بست می رسد. اگر من یک بت پرست بودم ، اینجا – دریا ، باد و منظره خنک را پرستش می کردم. زمین در صفحات شلخته به سمت دریا پله می شود. تراسهای غول پیکر یادآوری واضحی است که هنگام اشباع شدن از آب ، صفحات عظیم خشتی که زمین را در اینجا تشکیل می دهند نرم و نرم می شوند و کل تکه ها می توانند بلغزانند و بلغزانند.

در حالی که به نظر می رسد وزش باد در بالای من از دوچرخه سواری من خسته شده است ، ساحل زیر آرام است ، ایده آل برای آفتاب گرفتن. من نمی توانم آلمان را ببینم ، که آن طرف آب است ، اما سنگ بزرگی را مشاهده می کنم که یادآور بازگشت جزیره از آلمان در 1750 به دانمارک است.

در جاده که به عقب برمی گردم ، یک خط درخت پوش را به سمت یک کلیسای خوب قرن 12 رد می کنم. مانند کلیساهای شهر در سراسر جزیره ، یک کار رنگارنگ با قدمت چند صد ساله ، طرح خام از ویژگی های خوب گوتیک این جامعه فروتن را آرزو می کند ، آرزو می کند که این جامعه متواضع آرزو می کند که توانایی پرداخت آن را داشته باشد. کشتی های کوچکی در این شبستان آویزان شده اند ، شاید به عنوان یادبودی برای ملوانان گمشده. پرتره ای از مارتین لوتر در قسمت عقب آویزان است و مطمئن می شود همه چیز از نظر الهیاتی شکل دارد. لیست طولانی مجاور پرتره به کشیش امروز اجازه می دهد نسب چوپانی خود را به خود دکتر لوتر ردیابی کند. کشیش فعلی ، جانت ، اولین زنی است که در این لیست پنج قرن قدمت دارد.

از کلیسا ، تمام سراشیبی است تا Ærøskøbing. خورشید در آسمان کم است ، بنابراین من از طریق شهر به ساحل غروب خورشید می رسم – جایی که یک ردیف کلبه کوچک در رشته قرار دارد و بسیاری از مردم محلی از اولین بوسه لذت می برند. کلبه ها چیزی بیشتر از یک میز پیک نیک با دیوار و سقف نیستند ، اما هر کدام با عشق و علاقه نقاشی و تراشیده شده اند – آغشته به نسل های مختلف سرگرمی خانوادگی ، خاطرات شاه ماهی ترشی روی نان چاودار و غروب خورشید. این یک صحنه کاملاً دانمارکی است – مانند خود Ærø – جایی که کوچک زیباست ، پایداری فقط عقل سلیم و یک کلمه محلی مورد علاقه است ، خوب، “دنج” را به افراط لذت بخش می برد.

این مقاله از کتاب جدید ریک اقتباس شده است ، به عشق اروپا.