راجرز: نقد موزیکال – نیک فیوری در یک محصول فوق العاده عجیب دیزنی می خواند

من برای Rogers: The Musical از زمانی که دیزنی لند اعلام کرد از تابستان امسال به Disney California Adventure می آید، هیجان زده بودم. نه به این دلیل که از طرفداران مارول هستم، بلکه به این دلیل که عاشق «دیزنی عجیب» هستم. بسیاری از کارهایی که این شرکت انجام می دهد ریسک گریز، کاملا صیقلی و ساخته شده توسط کمیته هستند.

نتیجه نهایی این است که آنها معمولاً دارای حداقل سطح کیفی پایه هستند، اما همچنین قابل پیش بینی هستند و احساس می کنند ساخته شده اند. در مورد موزیکال های مونتاژ مدرنی که دیزنی به طور مرتب تولید می کند، چنین اتفاقی افتاده است. هیچ توهینی به میکی و کتاب جادویی یا آن سبک نمایش وجود ندارد، اما فقط خوب یا بد وجود دارد. این بیشتر فقط یک حس است یکسانی، با آهنگ هایی که به عنوان محبوبیت فیلم های انیمیشن جدید حکم می کند.

انجام کاری متفاوت و کمی در خارج، باعث ایجاد فلاپ هایی می شود، مانند KiteTails (RIP). همچنین منجر به چیزهایی می شود که خنده دار و به یاد ماندنی هستند و قالب کارهایی که دیزنی معمولا انجام می دهد را می شکند، مانند Merry Menagerie یا Mater’s Junkyard Jammboree. جاذبه‌ها و سرگرمی‌هایی مانند این پانچ بالاتر از وزنشان، تا حد زیادی به یاد ماندنی‌تر هستند زیرا بسیار ناهمسان. اکنون می توانیم Rogers: The Musical را به آن لیست اضافه کنیم.

خطر رویکرد Weird Disney این است که از قوانین ثابت و فرمول های آشنا برای دادن خواسته های مهمانان اجتناب می کند و در عوض سعی می کند چیزی را ارائه دهد که هرگز نمی دانستند به آن نیاز دارند.

متأسفانه، رویکرد قبلی برای این شرکت «خلاق» تبدیل به پیش‌فرض شده است، و وقتی هر بازسازی اکشن زنده یا دنباله‌ای اضافی صدها میلیون دلار به دست می‌آورد، سخت است که آنها را سرزنش کنیم. در همین حال، ایده های تازه اغلب به هم متصل نمی شوند و در گیشه بمب گذاری می شوند.

در مورد راجرز: موزیکال، این خطر اضافی وجود دارد که از طنز متا در مجموعه دیزنی + استفاده کنید. چشم شاهینیو گسترش آن به چیزی بزرگتر. «نجات شهر» از آن نمایش، این تقاطع ناخوشایند طنز و کیفیت کمپی را اشغال کرد. مثل “آتش شروع کن” از لا لا لند– خود آهنگ به عنوان توضیح و تفسیر وجود دارد، اما قرار است چنین باشد یه جورایی خوبه، در واقع

من وارد Rogers: The Musical شدم که کم و بیش انتظار داشتم: سرگرمی های جذاب و کمپینگ. ترس من این بود که خیلی چیز خوبی باشد، یا وقتی از متن چشمک و تکان دادن حذف شود، فرود نیاید. چشم شاهینی. در کمال تعجب و خوشحالی من، این تا حد زیادی چیزی نبود که Rogers: The Musical ارائه کرد. و آیا هرگز ارائه می دهد!

البته، «نجات شهر» محور اصلی راجرز: موزیکال است. قبل از آن یک شماره طنز دیگر، “Star Spangled Man” ساخته آلن منکن و دیوید زیپل از کاپیتان آمریکا: اولین انتقام جو. بر خلاف “Save the City”، هیچ زمینه دیگری برای این کار لازم نیست، زیرا پوچی در خود آهنگ وجود دارد.

علاوه بر این، پنج آهنگ اصلی جدید برای نسخه استراحتگاه دیزنی لند از Rogers: The Musical نوشته شده است. این اضافات وظیفه چشمگیر تبدیل تولید را از چیزی احمقانه و طنزآمیز به سفری طوفانی انجام می دهد که مضامین قهرمانی، خودیابی، استقامت، میهن پرستی و کار گروهی را بررسی می کند. حتی قابل توجه تر، Rogers: The Musical اساساً یک داستان عاشقانه و یک موزیکال رام کام است و نه یک تقلید.

Rogers: The Musical اساساً داستان سفر استیو به سمت تبدیل شدن به کاپیتان آمریکا (سوم اول) و خدمت به عنوان یک انتقام‌جو (سوم دوم) را بازگو می‌کند – بدون اسپویلر برای سومین سوم.

سوم اول همچنین مامور پگی کارتر، عشق زندگی راجرز را معرفی می کند، و کسی که (بدیهی است) نیمه دیگر این داستان عشقی است. (با عرض پوزش برای کسانی که امیدوارند به طور مخفیانه بین هالک و مرد مورچه ای یک رابطه عاطفی باشد؛ هر دو نقش های کوچکی دارند.)

راجرز: موزیکال نیز به طور بی شرمانه ای میهن پرستانه است و به جای اینکه آن را با هر گونه زیرمتن یا بدبینی ارائه کند، جدی است. (منهای مختصر پوچی خود تحقیرآمیز در مورد استفاده از شخصیت های کتاب های مصور برای فروش اوراق قرضه جنگی.)

به طور معمول، تولیدی مانند این انتقادات را مبنی بر اینکه شرکت اعتقادات اصلی والت دیزنی را کنار گذاشته است، خاموش می‌کند، اما من گمان می‌کنم که راجرز: موزیکال نادیده گرفته می‌شود که برای آن روایت ناخوشایند است. (بدون در نظر گرفتن، این یک نمایش عالی برای دیدن در تعطیلات آخر هفته روز استقلال در دیزنی لند است!)

در حالی که بخش انتقام‌جویان داستان این است که Rogers: The Musical چگونه از طریق “Save the City” فروخته شده است، بازی افتتاحیه بسیار بهتر است. گروه بزرگ جاز، سبک بصری، و Starkettes به این ضربه مشت و حساسیت میهن پرستانه می دهد. مدتی بود که اولین مورد را ندیدم کاپیتان آمریکا فیلم، اما من احساس می‌کردم که مبارزات راجرز در چند دقیقه در اینجا بهتر از خود فیلم منتقل می‌شود.

این اعداد برای بسیاری از افراد در اولین تماشای آنها برجسته نخواهد بود، اما من گمان می‌کنم با مشاهده‌های تکراری محبوب‌تر شوند. (آنها همچنین در دادن وزن احساسی بیشتر به یک سوم نهایی ضروری هستند.)

آیا اشاره کردیم که نیک فیوری می خواند؟ چون نیک فیوری آواز می خواند. این ممکن است باور نکردنی یا ترسناک به نظر برسد بسته به دیدگاه شما، احترام به منبع منبع، و اینکه آیا از چیزهای سرگرم کننده لذت می برید.

من کاملاً با آن موافقم، و فقط آرزو می‌کنم که این کاراکتر – که اساساً معادل جنی از علاءالدین: موزیکال است – زمان بیشتری برای صحنه می‌گرفت. اما شاید بهتر باشد که مخاطب را بیشتر از آن چیزی بخواهد.

در هر صورت، نیک فیوری نسخه MCU «ما آتش را شروع نکردیم» را ارائه می‌کند و دیالوگ‌های تند و تسکین کمدی ارائه می‌دهد. «نجات شهر» نیز همین کار را انجام می‌دهد، و همچنین به بازخوانی وقایع سه دوجین فیلم (تقریباً) بین کاپیتان آمریکا: اولین انتقام جو و Avengers: Endgame.

این در نهایت همان خوبی های عجیب دیزنی/مارول است که من دنبالش بودم، و به طور کامل به وعده پوچ، سرگرم کننده و خودارجاعی خود عمل کرد. اما این نکته برجسته Rogers: The Musical برای من نبود.

هنگامی که آن بخش از اجرا به پایان می رسد، سرعت آن کاهش می یابد و به یک داستان عاشقانه اصلی دیزنی و یک موزیکال صمیمانه تبدیل می شود. راجرز: موزیکال به دور کامل می رسد و به داستان عاشقانه استیو راجرز و پگی کارتر بازمی گردد.

از قضا، تماشای این شبیه به عمل پایانی بود Avengers: Endgame –من با وعده انفجارهای بزرگ و ماجراجویی حماسی اغوا شده بودم، اما با یک ضربه روحی احساسی برخورد کردم. دنگیت، دوباره من را گرفتند!

در نهایت، عالی است که بالاخره یک اثر را دوباره در Hyperion Theater ببینیم، و حتی بهتر از آن که این اثر به خوبی Rogers: The Musical باشد. این به همه یادداشت های مناسب برای ما رسید. آهنگ ها جذاب و به یاد ماندنی هستند، طنز و مسخره هستند و در عین حال صمیمانه و احساساتی هستند و تماشای آن کم نیست.

روشی که Rogers: The Musical از دیوانه و کمپینگ به جدی و صمیمانه می بافد استادانه است. نمایش هرگز خیلی گیج کننده یا ضعیف به نظر نمی رسد. برای ما کاملاً به ارتفاعات Aladdin: The Musical نمی رسد، اما ما آن را دوست داریم.

مانند هر چیزی که کیفیت عجیبی دارد و خطرات خلاقانه ای را به همراه دارد، این احتمال وجود دارد که Rogers: The Musical پاسخ ها و بررسی های ناهمواری را به دنبال داشته باشد یا صحنه های مختلف برای دیگران «کارساز» نشوند. با این اوصاف، حتی اگر از طرفداران دنیای سینمایی مارول نباشید، قطعا ارزش دیدن را دارد.

دانش پیشینه برای قدردانی از چند جوک داخلی و تخم مرغ عید پاک مفید است، اما نمایش نسبتاً مستقل است – و یک داستان عاشقانه خوب جهانی است. من گمان می‌کنم که Rogers: The Musical انتظارات مهمانان زیادی را در جهت مثبت به چالش می‌کشد (پیش‌بینی می‌کنم که کلمات “سورپرایز دلپذیر” را از طرف طرفداران غیر MCU بشنوم) و در نهایت به یک موفقیت بزرگ تبدیل شود.

تائید موفقیت سریال و اثبات خطری که راجرز انجام داده است: احتمالاً قبل از اینکه استراحتگاه دیزنی لند متعهد شود این یک تولید دائمی شود، موزیکال به ثمر نشسته است. همانطور که قبلا ذکر شد، من کاملاً معتقدم که آنها این کار را خواهند کرد. (شاید تا سال 2024 نه، زیرا قراردادهای اجراکننده برای پاییز و تعطیلات ممکن است مشکل باشد.)

راجرز: موزیکال آنقدر خوب است که فقط یک نامزدی ویژه 2 ماهه باشد، و من شخصاً شک دارم که قرار بوده به صورت محدود اجرا شود. فقط امیدوارم این یک آزمایش قبل از انتقال آن به جای دیگر نباشد، زیرا دقیقا همان چیزی است که هم DCA و هم پردیس Avengers به ​​آن نیاز دارند. خوب، نه دقیقا آنچه آن سرزمین مارول به آن نیاز دارد – آواز خواندن بیشتر نیک فیوری و این تبدیل به یک تولید عالی می شود.

برنامه ریزی برای تعطیلات کالیفرنیای جنوبی؟ برای معاملات پذیرش پارک، نکاتی برای صرفه جویی در هزینه بلیط دیزنی لند را بخوانید. در بررسی ها و رتبه بندی هتل های آناهیم درباره هتل های در محل و خارج از سایت اطلاعات کسب کنید. برای اینکه کجا غذا بخورید، نظرات رستوران دیزنی لند ما را بررسی کنید. برای ایده‌های منحصربه‌فرد درباره چیزهایی که سفر شما را بهبود می‌بخشد، بررسی کنید چه چیزهایی برای دیزنی بسته بندی کنید. برای مشاوره جامع، با ما مشورت کنید راهنمای برنامه ریزی تعطیلات دیزنی لند. در نهایت، برای راهنما فراتر از دیزنی، ما را بررسی کنید برنامه های سفر کالیفرنیای جنوبی برای سفرهای یک روزه به لس آنجلس، لاگونا بیچ، و هزاران مکان دیگر!

اندیشه های تو

نظر شما در مورد Rogers: The Musical at Disney California Adventure چیست؟ آیا انتظار این را دارید در حقیقت تولید زمان محدودی باشد، یا آیا این راهی برای ایجاد حسی مصنوعی از فوریت/کمیابی قبل از اجرای موزیکال است که اجتناب ناپذیر است “با تقاضای عمومی” مهمانان؟ برای خرید تماشای ممتاز برنامه‌ریزی می‌کنید یا شانس خود را با صف مجازی امتحان می‌کنید؟ فکر می‌کنید این افزودنی خوبی برای پردیس انتقام‌جویان خواهد بود، یا تولید آن به نظر شما خیلی جذاب است؟ آیا با ارزیابی های ما موافق هستید یا مخالف؟ هر سوالی دارید؟ شنیدن بازخورد شما – حتی زمانی که با ما مخالف هستید – برای ما جالب است و برای سایر خوانندگان مفید است، بنابراین لطفاً نظرات خود را در زیر در نظرات به اشتراک بگذارید!