مثل ژوئن، اسکله قناری، لندن، بریتانیا
در یک شب جمعه، Canary Wharf شلوغ است، مردم از نوشیدنیهای بعد از کار لذت میبرند و برای صرف غذا در یکی از رستورانهای متعدد آن راهی میشوند. من همیشه متوجه می شوم که چیزی از مثلث برمودا در این مکان وجود دارد، زیرا همیشه گم می شوم. امشب نیز از این قاعده مستثنی نیست، ساختمان های بلند ظاهراً مانع از کارکرد نقشه های گوگل می شوند. مدتی می گذرد که از یکی از کانال های آبی متعدد می گذرم و رستوران مقابلم را پیدا می کنم.
این قسمت جدید Canary Wharf است، آخرین قسمتی که ساخته شده است و همه چیز کاملاً جدید است. احساس میکنم ژوئن در داخل هتل TRIBE است و من یادداشت میکنم که پاسیو وسیعی در بیرون برای لذت بردن در ماههای گرم تابستان وجود دارد. در اوایل فوریه، من در داخل ناهار میخورم، فضای داخلی رفیع در حال حاضر با صداهای خنک غوغا میکند. این یک فضای بزرگ است، نوار در یک انتها و آشپزخانه با فاصله در دیوار عقب. بالای آن تابلوی روشن میگوید «کالیفرنیا به اسکله قناری»، بنابراین میتوانم حدس بزنم چه غذایی ارائه میشود.
روی ضیافت ها می نشینیم و به فضای داخلی بزرگی خیره می شویم که به تدریج پر از جمعیت جمعه می شود. شریک من به سراغ Mocktails می رود، انتخابی از رنگ قرمز یا سبز، در حالی که من به سراغ Sauvignon Blanc فرانسوی می روم. منو به بشقاب های کوچک، سالاد/کاسه، بشقاب بزرگ، از گریل و تاکو بار تقسیم می شود. یک حس مدیترانه ای در غذای شروع کننده وجود دارد در حالی که گریل ها بسیار آمریکایی هستند.
بنابراین ما شروع می کنیم چغندر برشته شده میراث با پنیر بزی زده شده، دوخا و شوید. این به صورت تکههایی از دوتایی چغندر، صورتی و بنفش، روی بستری از پنیر پر از ادویه و گیاهان است. طراوت در اینجا کلیدی است و خاکی بودن بز تضاد خوبی با چغندر شیرین است. کروکت ماهی تن کره های کوچک ماهی روی لایه نازکی از مایونز مرکبات هستند که روی آن ها شوید خرد شده است. لیمو در مایونز یک لمس خوب است.
ما دوست داریم دوغ گل کلملقمه های کلفت در یک خمیر سبک، با گشنیز، پیاز بهار و لیموترش، مناسب برای فرو بردن در مایو jalapeño. ساده اما کاملاً شکل گرفته، حتی سالم، گرچه عروسک های بزرگ سس مایونز این فواید را از بین می برد.
بنابراین به اصلی و ما موافق به اشتراک گذاری جشن گوشت – قطعاً یک تم آمریکایی در اینجا با یک بشقاب از ران مرغ آنچو، بیف استریپلوین و دوغ بال مرغ. همراه با مایو Sriracha و Chimichurri برای غوطه وری است. استیک به خوبی ذغالی شده است متوسط کمیاب است در حالی که بال های آن به طرز دلپذیری سبک هستند و خمیر مشابهی با پیش غذای گل کلم دارند. ران ها با هر آنچو قطعا در پس زمینه آبدار هستند
طرفین هستند سیب زمینی خرد شده با کانفیت سیر و آویشن و کلم بروکلی تند تند همچنین با تکه های سیر و فلفل قرمز. سیب زمینی ها کوچک و جدید هستند و تقریباً شیرین هستند، در حالی که کلم بروکلی به خوبی نپخته است بنابراین ترد خود را حفظ می کند.
ما تصمیم میگیریم که باید دسرها را امتحان کنیم، همه در راستای وظیفه، بنابراین شریک من برای یک تخته بزرگ چیزکیک، روی آن توت فرنگی و راه راه با کولیس میرود. سبک و خامه ای، مطمئناً به نقطه ای می رسد. من به سراغ Limoncello Tiramisu می روم که روی آن برش هایی از آلو و میوه شور گذاشته شده است، و این یک تلاش شگفت آور محکم است که به راحتی بدون هیچ تردیدی از بین می رود.
در پایان غذا احساس می کنیم پر شده و در عین حال کاملا پر شده ایم. ما مطمئناً مقدار زیادی غذا خوردهایم، اما این گواهی بر دست سبک در آشپزخانه است که احساس خوبی داریم. غذای اینجا چیزی است که من آن را راحتی کالیفرنیایی می نامم و هیچ کدام بدتر از آن نیست. اگرچه اینجا در شرق لندن، نمی توانم احساس کنم که کمی فلفل بیشتر در سس ها می تواند حال و هوای آرامش بخش ساحل غربی را تکمیل کند.
خیابان واتر 15، لندن E14 9SB