نمایشگاه هنری DICHOTOMY PoPsee

پوپسی (آکا بری سامز) که در خانه‌ای سخت‌کوش بزرگ شد و کارهای دستی انجام می‌داد که الهام‌بخش نبود، می‌دانست که خلاقیتش باید آزاد شود. «رول مانند سنگ نه مانند سنگریزه»، یک غزل هیپ هاپ است که روی یکی از قطعات او گرافیتی شده است، که سامز آن را با گیر افتادن در همان روال قدیمی مرتبط می داند.

دیگر نقاشی‌های سبک قدیمی که روی آن‌ها اسپری اشعاری نقاشی شده بود در سراسر نمایشگاه به نمایش درآمد. خطی از “همه به سینه ای برای بالش نیاز دارند” است لبه دار آشا. این ضرب المثل اقتباسی از «همه برای گریه کردن به شانه ای نیاز دارند» است، بنابراین شاید پوپسی بیان می کند که موسیقی آرامش او در طول زندگی است.

او از هنر معاصر برای بیان دیدگاه های اجتماعی خود، تضادهای دنیای مدرن ما، پیچش های طنز آمیز تاریخ و تمایل بیش از حد ما به پوشیدن برندهای لوکس استفاده می کند.

او آثار هنری دیجیتالی کنایه‌آمیز و قابل تامل خلق می‌کند، به این معنی که بخش مهمی از چاپ‌های او از فناوری دیجیتال مانند فتوشاپ استفاده می‌کند. طراحی ها، نقاشی ها، عکاسی و حتی مجسمه ها را می توان از طریق کامپیوتر ایجاد یا تبدیل کرد. اما PoPsee از رنگ اسپری، اکریلیک و مواد دیگر نیز استفاده می کند. و همچنین نمایش قطعات شی جالب.

من از حضور در نمایشگاه هنری “دوگانگی” PoPsee لذت بردم فضای صنعتی شوردیچ، لندن. در بدو ورود، عکس‌های سگ‌ها روی دیوار پراکنده شد، که یادآور این بود که این رویداد باعث افزایش آگاهی برای خیریه All Dogs Matter شد. ‘PoPsee’ نام مستعار ژرمن شپرد محبوب بری بود و او از نجات سگ در بالی و رومانی حمایت می کند.

چاپ “نیمه وقت” سامز، که در قاب ورودی قرار گرفته بود، ابتدا توجه من را به خود جلب کرد. او از عکس سیاه و سفید «ناهار بر فراز آسمان خراش» در سال 1932 استفاده کرد و یازده کارگر آهنی را بر روی نایک swoosh نشاند. جمله ای که همه ما به استراحت نیاز داریم.

یکنمونه دیگری از استفاده او از لوگوهای برند در چاپ او از The مجسمه ایتالیایی رنسانس، دیوید میکل آنژ.

مجسمه در حال کشیدن یک چمدان لویی ویتون، لباس‌های زیر و کیف پرادا و ساعت رولکس است. من دوست دارم که PoPsee به چاپ این طرح با خطایی روی آن اعتراف کند، زیرا “کمال وجود ندارد”.

مطابق با فضایی که PoPsee ایجاد کرد، موسیقی، غذا و نوشیدنی ها به تکمیل چشم انداز او کمک کردند. DJ در کنار صفحه نمایش پروژکتوری که در حال پخش ویدیوهایی از BMXing، Breakdancing، هیپ هاپ و اسکیت بورد بود، Mellow House را اجرا کرد – فعالیت هایی که سامز در جوانی با آنها احاطه شده بود.

شراب های گروه اونو، جین اند تونیک گریپ فروت شرقی لندن، ودکا و ریواس شرق لندن و آبجو استرلا سرو می شد. ساندویچ های لذیذ Rogue Sarnies به دنبال آن: گوشت گاو، مورتادلا تند، و پارم بادمجان. من هرگز در زندگی ام اینقدر از یک ساندویچ لذت نبرده بودم!

بعد از گذراندن وقت برای تفسیر این هنر، ملاقات با بری سامز و شنیدن پیام های مورد نظر او از آثار جالب بود. او علاقه زیادی به زباله، بی خانمانی، رفاه حیوانات و حفاظت از اقیانوس دارد. مورد دوم تم قطعه مورد علاقه من، “اشتهای خوب” است، که نمادی از صنعت ماهیگیری کوسه است.

در طول مکالمه‌مان، داستان‌هایی درباره عشقمان به زندگی دریایی و همچنین فرهنگ موج‌سواری در کورنوال رد و بدل کردیم. شاید در آینده بتوانیم یک قطعه دیجیتالی را ببینیم که تصاویر تاریخی را با موج سواری در هم می آمیزد. ویکتوریایی‌ها امواج نیوکوی را به جای اسب‌سواری، خرد می‌کنند، در حالی که شمشیرهایی را حمل می‌کنند که در میان خمیرها سوراخ شده و لباس‌های بیلابونگ را می‌چرخانند – تصویری که از سواره نظام بریتانیا گرفته شده و به چیزی سرگرم‌کننده تبدیل شده است. این فقط افکار دوش من بود، اما اگر به نتیجه برسد، بری – من کمیسیون می خواهم!